Obserwując zachowanie i codzienne funkcjonowanie psa, nie raz zastanawiamy się nad tym, jak wygląda świat z jego perspektywy, jak odbiera swoje otoczenie, co i jak czuje. Wiele pytań w dalszym ciągu pozostanie bez odpowiedzi, ale już dziś możemy się dowiedzieć, jak działa psi smak.

Zacznijmy od tego, że na języku naszego pupila tak jak u ludzi znajdują się kubki smakowe. To właśnie one wpływają na to, jak zwierzak postrzega smak tego, co je i pije. Ich receptory wychwytują te same smaki, co my – słodki, kwaśny, słony i gorzki. A jednak preferują zupełnie inne jedzenie niż my. Z czego to wynika?

Psi smak jest inny niż nasz

Kubki smakowe psa znajdują się nie tylko na języku, jak wygląda to u ludzi. Są one także w tylnej części pyska i na podniebieniu. Jednocześnie kubków smakowych pupila jest znacznie mniej, bo jedynie 1,7 tys., ludzie mają ich blisko 9 tys. Zatem różnica jest istotna, ale zwierzaki posiadają coś, czego nam brakuje — receptory na wodę. Ponieważ nie mają możliwości, by tak jak my rozsmakowywać się podczas posiłku, jedzą łapczywie i w pośpiechu. Dla czworonogów istotne jest to, by się najeść.

Stosunkowo niewielka liczba kubków smakowych to jeden z najważniejszych powodów, dla których psy nie przywiązują do smaku bardzo dużej uwagi. Jednocześnie pewne preferencje mają. Najbardziej lubią smak słodki, dlatego część zwierzaków lubi owoce. To dla nich dobre urozmaicenie mięsnej diety, która jest z przewagą smaku słonego. Przyjemny jest dla nich także smak wody. Nie przepadają za to za smakiem gorzkim i kwaśnym.

Dlaczego psy nie lubią tego, co kwaśne i gorzkie?

Nasi czworonożni przyjaciele kosztują wiele dziwnych, czasem zaskakujących dla nas, rzeczy. Są też potrawy lub przedmioty, które omijają szerokim łukiem. Psi smak jest dla nich ostrzeżeniem. W przyrodzie wiele toksycznych i szkodliwych związków ma smak gorzki lub kwaśny. Jest to dla psa ostrzeżenie, że lepiej czegoś nie ruszać, natomiast to, co jest słodkie, przyciąga. Tak samo bardzo zachęcające dla psów jest jedzenie o wyrazistym zapachu. Mimo to węch odgrywa mniejszą rolę niż u ludzi. A to, że dla pupila coś jest mało aromatyczne w zapachu, nie znaczy, że ma zrezygnować z posiłku.