Wraz z nadejściem cieplejszej pogody, ponownie aktywne stają się kleszcze. Idąc na łąkę czy do lasu ze swoim pupilem, musimy zachować ostrożność, a po każdym spacerze dokładnie sprawdzić, czy na zwierzaku nie ma intruza. Jeszcze zanim kleszcz u psa się pojawi, możemy temu zapobiegać.

Kleszcze są pajęczakami, których największa aktywność jest od początku wiosny do późnej jesieni. Zimą są w stanie hibernacji. Wiele z tych pasożytów przenosi groźne choroby. O ile w przypadku ludzi mówi się najczęściej o boreliozie, o tyle kleszcz u psa może wywoływać także wiele innych chorób, których przebieg jest gwałtowny i często kończy się śmiercią pupila.

Lepiej zapobiegać niż leczyć

Zanim niechciany gość zacznie żerować na psiaku, możemy go zabezpieczyć lub w porę pozbyć się kleszcza. Przede wszystkim podstawą są różnego rodzaju preparaty na kleszcze. Do wyboru mamy spraye, obroże, tabletki. Każde rozwiązanie ma nieco inne działanie i nie zawsze w każdym przypadku są równie skuteczne. Najlepiej wcześniej skonsultować to z weterynarzem. Oprócz tego po każdym spacerze musimy przejrzeć sierść. Zanim kleszcz u psa wbije się na dobre, często chodzi w sierści. Nie zapominajmy też o codziennym czesaniu.

Kleszcz u psa – jak go usunąć?

Zdarza się, że pomimo najwyższej troski o zdrowie i profilaktykę, zauważymy powiększającą się kuleczkę. Absolutnie nie możemy jej wyrywać, zamiast tego pęsetą kręci się delikatnie kleszczem, by następnie delikatnie go wyciągać. Zanim nie wyciągniemy kleszcza, nie możemy tego miejsca niczym smarować. Zwiększa to ryzyko choroby odkleszczowej. Jeśli w skórze pozostanie jakakolwiek część kleszcza, trzeba iść z psem do weterynarza.

Dlaczego kleszcze są groźne dla psa?

Jeśli nasz pies był ugryziony przez kleszcza, musimy bacznie obserwować jego zachowanie i stan zdrowia. Przy większości chorób odkleszczowych podstawowym objawem jest wysoka gorączka. Oprócz tego zwierzak może mieć wymioty, utratę apetytu, może być osłabiony. Symptomy te mogą wskazywać na boreliozę lub babeszjozę. Powiększone węzły, opuchnięte stawy, gorączka i trudności z poruszaniem mogą świadczyć o boreliozie. Natomiast ciemniejszy mocz i nieco zażółcone błony śluzowe o babeszjozie.