Kiedy obserwujemy, że z naszym pupilem dzieje się coś niepokojącego, a jego samopoczucie coraz bardziej się pogarsza, zapisujemy się na wizytę u weterynarza. Być może lekarz zleci badanie krwi i moczu. Jednym z mierzonych parametrów będzie kreatynina. O czym świadczy podwyższona kreatynina u kota?

Lekarz będzie chciał zweryfikować poziom kreatyniny wtedy, kiedy zacznie podejrzewać, że przyczyną problemów zdrowotnych jest choroba nerek i zaburzone funkcjonowanie układu moczowego. Poza tym nieprawidłowe wyniki mogą pojawić się także podczas badań okresowych u starszych kociaków. W takiej sytuacji pomogą szybciej zdiagnozować chorobę, która być może dawała do tej pory bardzo znikome objawy.

Czy podwyższona kreatynina u kota zawsze oznacza problemy z nerkami?

Kreatynina jest szacunkowym markerem GFR i u zdrowego kota nie powinna przekraczać poziomu 140 µmol/l. W przeciwnym razie pojawia się podejrzenie niewydolności nerek. Jednak podwyższona kreatynina u kota nie zawsze dotyczy tych samych wartości, więc nie można się tego sztywno trzymać. Przykładowo u kotów birmańskich normalną wartością jest 88-98 µmol/l. Prawidłowy poziom kreatyniny jest dość względny i często, aby wynik był miarodajny, potrzebne jest jego zastawienie z poprzednimi badaniami pacjenta. Jeżeli więc kot przez cały czas miał w badaniach wartość 88 µmol/l, a nagle badanie pokazuje 103 µmol/l, to również można podejrzewać kłopoty z nerkami, pomimo że do wartości 140 µmol/l brakuje dużo. Jednocześnie nie zawsze kreatynina odpowiada za chorobę nerek. Zdarza się, że jej poziom jest nieco wyższy przez odwodnienie organizmu. Co oprócz kreatyniny może świadczyć o kłopotach z nerkami?

Objawy niewydolności nerek

Badanie kreatyniny może potwierdzić diagnozę lub zwiększyć czujność lekarza, ale jest też szereg innych symptomów świadczących o niewydolności nerek. Do najczęstszych objawów zaliczyć możemy brak apetytu, brak aktywności fizycznej, większą częstotliwość oddawania moczu, biegunki i wymioty. Poza tym możemy zerknąć, czy na dziąsłach nie ma stanów zapalnych lub owrzodzeń, czy pojawił się nieprzyjemny zapach z pyszczka. Jeżeli choroba rozwija się już od dłuższego czasu, to można zaobserwować drastyczny spadek masy ciała i kłopoty z poruszaniem.