Kasztany są jednym z najbardziej charakterystycznych atrybutów jesiennych. Wiedzą to też nasze zwierzaki, które czasem lubią rozgryzać brązowe owoce. Niestety, kasztany są trujące dla psów, więc tego typu zabawy są niebezpieczne.

Większość z nas widząc na ziemi kasztany, bezwiednie sięga po nie ręką. Ot, taki powrót do dzieciństwa. Zdarza się, że opiekunowie psów pozwalają pupilom bawić się nimi albo nosić w pysku. Dopóki pies kasztana nie zje, nie musimy się bać, problem pojawi się, kiedy znajdzie się w psim żołądku. W skrajnych przypadkach może dojść do śmierci zwierzaka.

Dlaczego kasztany są trujące dla psów?

Największe niebezpieczeństwo tkwi w saponinach. To wyjątkowo toksyczne związki, które znajdują się zarówno w liściach, jak i owocach kasztanowca. Kasztany nie są szkodliwe tylko dla psów. Prawda jest taka, że saponiny są równie niebezpieczne dla ludzi. U dorosłej osoby jeden kasztan może wywołać zatrucie, a dla dziecka może zakończyć się śmiercią. Wiedza o tym, że kasztany są trujące dla psów, to jedna strona medalu, druga, to jak pomóc zwierzakowi, kiedy jednak dojdzie do połknięcia kasztana.

Jak rozpoznać, że pies zjadł kasztana?

Skutki zjedzonego kasztana są widoczne u psów po kilku godzinach. Ponieważ mija najczęściej 6-7 godzin od zdarzenia, nie zawsze właściciele są w stanie samodzielnie dojść do tego, co zaszkodziło psu. Wśród objawów mogą pojawić się wymioty, biegunka, ślinotok. Jeśli pies zjadł ich więcej, to mogą wystąpić drgawki, a nawet śpiączka lub śmierć.

Jak pomóc zwierzakowi? Przede wszystkim kiedy zauważymy, że pies bawi się kasztanami, to bacznie go obserwujmy, by w razie czego jak najszybciej zabrać go do weterynarza. Natomiast w sytuacji, gdy przypadkiem lub nie pogryzł i zjadł, niezwłocznie skontaktujmy się z lekarzem. W wielu przypadkach liczy się czas reakcji. Przy łagodnych zatruciach być może wystarczające będzie podanie leku wywołującego wymioty albo podanie aktywnego węgla. Z kolei w poważniejszych lekarz prawdopodobnie sięgnie po kroplówkę, a także preparaty chroniące układ pokarmowy.