Nie ulega wątpliwości, że ugryzienie przez psa oznacza silne emocje. Ból poszkodowanego, silne wzburzenie, konsekwencje prawne. Co po takim zdarzeniu powinien zrobić pokrzywdzony a co opiekun psa?

Ugryzieniom najlepiej zapobiegać, ale ponieważ co jakiś czas każdy z nas może usłyszeć o tego typu zdarzeniu, warto wiedzieć, jak postępować, kiedy i nam się takowe przytrafi.

Zapobieganie ugryzieniom

Prawda jest taka, że czasem nieświadomie to człowiek prowadzi do niebezpiecznej sytuacji. Jest szereg zachowań, które mogą psa sprowokować. Przede wszystkim widząc obcego czworonoga bez opieki, nie podchodźmy do niego. Tak samo nie zbliżajmy się, jeśli jego właściciel wyraźnie nam zabrania. Jeśli pies śpi, to mu nie przeszkadzajmy. Nie wykonujmy też gwałtownych ruchów, niektóre zwierzaki mają z tym związane bolesne doświadczenia, a gryzienie może być formą obrony.

Kiedy już dojdzie do niebezpiecznej sytuacji, nie uciekajmy, bo ryzyko ugryzienia jest większe. Bezpieczniej kucnąć i zasłonić rękami kark. Łokcie powinny wtedy zasłonić twarz. Jeżeli opiekun wie, że jego pies może zaatakować lub w przeszłości do tego doszło, podczas spacerów powinien mu zakładać kaganiec.

Ugryzienie przez psa – co dalej?

Przede wszystkim pierwsza pomoc. Ranę trzeba zdezynfekować i opatrzyć. Jeśli będzie głębsza, to konieczna jest wizyta lekarska, być może szycie i antybiotyk. Właściciel psa ponosi odpowiedzialność karną. Przepisy prawne jasno mówią, że opiekun jest odpowiedzialny za wszelkie straty, jakie poczyni zwierzę. Niezależnie od tego, czy jest pod jego opieką, czy uciekł. Brak zachowania środków ostrożności w związku z trzymaniem psa grozi grzywną 1000 zł, naganą bądź nawet utratą wolności.

Ponadto, gdy dojdzie do ugryzienia, właściciel psa musi się zaopatrzyć w kaganiec. Powinien też rozpocząć pracę nad psem. Najlepiej w tym celu skontaktować się z behawiorystą, który pomoże znaleźć przyczynę zachowania psa. Specjalista powie, w jaki sposób należy szkolić psa, by to się nie powtórzyło. Jest to o tyle ważne, że właściciela nie mają odpowiedniej wiedzy i pracują z pupilem źle. Na przykład stosują kary, które na dłuższą metę nie przynoszą efektów.